5.9.04

rulluf og guðni og friður

Hver man ekki söguna um manninn sem var að koma heim af barnum og krókódíllinn elti hann og endurtók í sífellu "fullur, fullur". Á endanum greip maðurinn krókódílinn og stakk hendinni inn í endann á honum og sneri honum um. Á eftir honum gekk áfam llídórkórk-inn og sagði "rulluf, rulluf"
æ, þið hefðuð átt að heyra mumma segja þennan í góðu stuði... hvað þið hafið nú misst af miklu öll hin... og hvað þið hljótið að njóta hin útvöldu sem munið...
Takk fyrir orðabelgi og fyrirgefið að ég get ekki svarað þeim í beinni.
élskykkuröll, KKK
ps. bravó Guðni Elísson fyrir pistilinn í Lesbók síðasta lau. Hann G er einn af fáum sem nær að fá mig til að hlægja upphátt rámum háum hlátri við lestur. Hann er snillingur og hugsar stórt og ætti náttla að skrifa skáld maðurinn!


Ímyndið ykkur heiminn án landamæra, án himins og jarðar og án stjórnmála, bara ég og þú.
Ég veit að þér finnst ég draumóramaður. En ég er ekki ein. Einn daginn muntu ganga til liðs við mig. Og heimurinn verður sem einn.
Lifið í friði í og utan við firði