3.12.05

í morgun

var ég skömmuð fyrir þau barnalegheit mín að halda alltaf að allir séu góðir. Skömmuð fyrir að gera mér ekki grein fyrir hörku heimsins og að fólk talar illa um annað fólk.
Ég tala stundum illa um fólk. Ég geri mér fulla grein fyrir því að til er fólk sem þolir mig ekki. Stundum er bara skrýtið að heyra lygasögur um sjálfan sig. Og stundum er sárt að vita hvaðan þær lygasögur koma. Fólk er skrýtið. Og sumir ekki skemmtilegir. Ónei.

Lifið í friði.

p.s. dundaði mér við að breyta tenglalistanum áðan. Bætti við góðu fólki sem ég laumast stundum til að lesa.