28.8.05

stundum

gæti rithöfundurinn gústi boggi drepið mann úr leiðindum en hann vill það, þ.e.a.s. það er einhvers konar stílæfing hjá honum að vera hrokafullur á blogginu.
Sumir gætu stundum gert út af við mann í hroka, en stundum er það vilji bloggaranna að hrokast. Stundum leikur fólk mjög opinskátt með það eins og stórkostleg færsla Hermanns Norðanáttar um fullkominn dag með hugmyndum um styttur og Bach og égmanekkihvaðmeira en hann eyðilagði allt með því að afhjúpa sig í lokin.
Stundum er maður perplexe eftir lestur blogga og stundum er það gaman.
Stundum man ég ekki orð og nenni ekki að fletta þeim upp, hvað í déskotanum er perplexe á íslensku? Veit að ég veit það en man það ekki.
L.í.f.