ah
Akkúrat þegar ég var að fríka út af stressi og komin að því að fá panikkast heyrist bréf detta inn í pósthólfið.Þakkarbréf frá viðskiptavini sem er svo fallegt að skyndilega sé ég sólina betur, skynja ég haustfegurðina í trjánum sem ég er svo heppin að sjá út um gluggann minn og lífið brosir við mér.
Hver þarf tíma? Tíminn er það eina sem er ekki einu sinni til. Brettar upp ermar og tekist á við verkefnin. Þau klárast, eins og alltaf.
Lifið í friði.
posted by Kristín @ 14:53
<< Home