mig
Fornöfn eru svo skemmtilega óregluleg, ég treysti því að þau verði ekki til prófsins.Nú á ég eftir að lesa yfir miðannarverkefnið sem ég skilaði frá Alpafjöllum og fékk til baka með einkunninni 7,5 og ekki einni einustu athugasemd. Ég gleymdi alltaf að kvarta yfir því, frekar seint núna.
Þegar ég er búin að lesa úrlausn kennara vel yfir, og bera saman við mína og reyna að skilja hvað það var sem ég sleppti, ætla ég að treysta á að ég detti út eins og steinn. Ef ég sef vel í nótt, mér líður nú þegar eins og steinn svo mér þykir það líklegt, ætla ég að fara út að skokka í fyrramálið. Eða út í skokkun við vöknun því ég er svo mikill skokkisti eða skokkuður eftir smekk.
Þið vitið ekki hvað þið eruð heppin, mér tekst svo oft að halda fimmaurabrandaraþörfinni niðri. Þið sjáið bara toppinn á ísjakanum sem þið getið sem sagt ímyndað ykkur að er nokkuð óhugnalegur.
Lifið í friði.
posted by Kristín @ 21:20
<< Home