blá eins og appelsína
Og einmitt þegar þú hélst að tárin væru uppurin, að nú gætir þú hætt að skæla og byrjað að einbeita þér að streðinu, kemur Mogginn og í honum leynist ein lítil grein í viðbót og myndin er svo falleg. Og allt í einu er fullt eftir af söltum vökva.Svarti hundur, hættu að bíta góða fólkið. Sveiattann rakkaskratti.
Lifið í friði.
posted by Kristín @ 09:11
<< Home